Nooit te oud om te leren

Ach wij leren hier zo veel:

wij leren goedschiks:
// tandenpoetsen met minder dan 1 dl water is een heel kunstje, maar oefening baart kunst.
// decadentie raakt uit de mode; het touw vervangt hier de wasmachine en droger.
// taise taxichauffeurs zijn een goed betrouwbaar bagagedepot (heeft wel veel zweet en overredingskracht gekost om Prisca dit ook te doen geloven).

wij leren kwaadschiks:
// naar de wc gaan is net zoiets als origami > weinig papier vereist veel creativiteit.
// de ticketboxen aan het begin van de pier zijn NIET de officiële ticketboxen maar slim gepositioneerde Thaise verkooplui.
// dat er niets mis is het remvermogen van Thaise treinen (zeker als je met je hoofd in de rijrichting ligt te slapen).
// aan warm douchewater verspillen de Thai's geen energie


Dag lieverds!

mededeling: Stan mogen jullie vanaf nu aanspreken met de "weledelgeleerde heer DRS Stan Swaen!!!" Graag deze vorm in acht nemen aub. We verwachten post!! hihi.

De laatste twee nachten in bangkok hebben we doorgebracht op de 'beruchte' Koa San Raod. Dit is het backpackers walhalla van Bangkok. Hier hadden we een hostel (www.thewildorchid-villa.com) waar we een kamer met 'no window and fan' boekten.... prachtig. We waanden ons ware BACKPACKERS!!! De kamer viel in zijn staat best mee. Mooie roze muurtjes. Een bed en op 40 cm van dat bed de muur en deur. Alles wat je nodig hebt toch? Onder onze slaapruimte zat wel een mooie 'lounge' om goed te internetten en te genieten. Enfin we zaten goed. We hebben de tijd benut om NOG meer tempels te bezichtigen en om ons op te laten lichten door bootkaart-verkoperes (i.p.v. 3 bath betaalden wij 200 bath) en we lieten ons door taxichauffers naar krokodillengevechten brengen in een niet-te-filmen zielig dierentuintje. Jullie boffen maar dat we geen videocamera hebben, zie de foto's maar voor de verdere uitleg... We hebben nog overwogen om 'other things' in de kooi te werpen. Maar helaas.. geen spannende verhalen daar. Wat wel zeer de moeite waard was, was Chinatown. Schuifelen door krioelende marktweggetjes van 3 meter breed waar de marktkraampjes zeker 2,50m innamen, prachtig! Alleen maar chinezen en wij... de verdwaalde nederlanders (help?).

We zijn dinsdagavond op de nachttrein gestapt naar het zuiden. We hadden een plaatje gezien van twee mooie bedjes boven elkaar, maar dat er in diezelfde ruimte 20 andere bedjes aanwezig waren dat had ik toch niet echt bedacht (hoe naïef!!). Stan heeft zich doodgelachen om mijn zwaar verpeste decadente geest. Na een gruwelijke nacht en een nog gruwelijkere boottocht belandden we op het verkeerde eiland (je loopt immers toch maar achter de ervaren backpacker aan met je goede geloof dat deze WÉL weet welke boot te nemen). Zo tegen 6uur in de avond kwamen we dan eindelijk bij ons resort aan hier op Ko Pagn Nan. Ondertussen waren we al bont en blauw van de remkapriolen van de trein, lekgeprikt door muggen en zeeziek van de opgedirkte trutjes op de veerboot.. (waar zijnal die heerlijk onverzorgde en niet image-bewuste backpackers die ons beloofd waren??). Daarnaast waren we al 36uren wakker en 24uren nuchter (qua eten).. honger, dorst... Op ons nieuwe adres neerploffend hebben we de was in de douche gegooid.... een spinnenweb aan waslijn gewoven, een salamander weggejaagd (stan is de held natuurlijk, niet ik) en een tor van stan's been getackeld.... voor de rest hebben we sinds gister avond niets, maar dan ook helemaal niets meer gedaan. We bbq-en, we liggen, we lezen, we zwemmen, we zonnen, we drinken, .. oh wat hebben wij het zwaar... !


zaterdag gaan we los. Gaan we naar de full-moon party (wellicht zit ie achter de wolken, maar we weten allemaal dat 't niet om de maan gaat daar :)) en maandag gaan we naar Ko Toa, een eiland verderop, en dan beginnen onze duiklessen!!!! Ben maar jaloers!

Dikke kus, van de bijna verbranden.