Greatest Hits

Zondag avond, 26 november 2006 om 17.25. Daar staan we dan. Een beetje verwilderd en moe komen we op Schiphol aan. We dachten vrienden en familie daar te treffen maar stonden in een lege hal. Onze haren uit ons gezicht borstelend, maar steeds terugvallend, banen we ons een weg naar de informatiebalie. We spreken perfect Spaans, maar als de dame ons vragend aankijkt proberen we thais en chinees. Niks mag baten. En opeens komt er een ongeloofwaardig vriendelijk: "Kan ik u helpen?" uit haar mond. En daarna worden we zo snel en effectief geholpen dat we vlot naar de WC rennen van schrik. Maar ook de WC biedt geen uitkomst! We staan met proppen vol met stront wanhopig te zoeken naar een prullenbak waar we deze kunnen deponeren. Maar er is geen emmer of viezig hoekje voor onopvallende disposie te vinden. Wanneer we de straat op rennen, voor een taxi, stopt ineens geen enkele auto meer voor ons. Ze wijken niet eens uit! Wanneer we dan eindelijk een taxi weten te bemachtigen is de chauffeur stil. We bespringen hem met vragen: "Amigo!! Waar kunnen we slapen? Weet je iets goedkoops?! 5 dollar!" Waarop de goede man een argwanende blik in zijn achteruitkijkspiegel werpt. De euro die wij in onze hand stevig geklemd houden blijkt net genoeg te zijn om ons aan het einde van de afrit uit de taxi te laten werpen. Onze backpacks steken onzeker af tegen de betonnen jungle. En de brulkreten van de grote ijzeren monsters schrikken ons enigszins af. Maar als ervaren reiziger zullen we ook in deze nieuwe overgeorganiseerde waanzin onze weg wel kunnen vinden. Vol weemoed zien we het afgelopen jaar aan ons voorbij schieten en met volgeschoten ogen denken we terug aan vergane tijden:









Dieptepunt (in meters):
Wreckdiving: 32 meter onder zeeniveau op Utila, Honduras.
Hoogtepunt (in meters):
In het vliegtuig, en met onze eigen voetjes stonden we op 4910 meter boven zeeniveau. En daar vonden we nog steeds geen sneeuw! (de pas naar de Colca Canyon, Peru).

Warmst:
Vientiane, Laos (22:00 nog bloedje, bloedje heet).
Koudst:
Onder de douche (lees: bak met water en handjes schepsgewijs) in Sapa, Vietnam en op een goede tweede staat de 2e nacht van de Incatrail op 3600 meter hoogte.

Langst:
De reis van Mexico DF naar Antigua, Guatemala 33 uur!
Kortst:
Het zien van een Walvishaai; 15 sec.

Snelst:
De speedboten tussen Utilaen het vasteland van Honduras, en de op de Mekong varende speedboten vanaf LuangPabrang in Laos, naar de grens van Thailand.
Langzaamst:
De busreis vanaf Bangkok (Thailand) naar Siemreap (Cambodja). De buschauffeur had een hostel en dus baat bij het laat aankomen van potentiële klanten.

Rijkst:
Het winkelcentrum ´Paragon Palace´ in Bangkok, Thailand.
Armst:
Op de grens tussen Thailand en Cambodja; Poi Pet. Wat het hemdeed vooral was het schitterende contrast tussen de dure casino´s en daarnaast de greppel met halfdode bedelaars.

Zwaarst:
De 4 dagen durende Inka trail (33 km) en de dagwandeling op de Chinese Muur (10 km).
Makkelijkst:
Slap lullen in iedere (non-) taal.

Gezondst:
Een week sporten in Vietnam
Ongezondst:
´ff´ wandelen naar Siam Square in de ´vergas-stad´ Bangkok.
Op een goede tweede staat het op uitlaatpijp-hoogte wachten op de bus naar Aletenango in Antigua (Guatamala).

Onaardigst:
Vietnamezen (ohooooo, wat een generalisering!)
Aardigst:
Geld van Noren krijgen in Nicaragua om de bus en taxi te kunnen betalen,
Chinezen die blijven babbelen ook al versta je er helemaal niks van,
De bazin van ons hostel in Siemreap die meeging om voor een beeldje te onderhandelen.

Luxe-ste hotel:
´NH-hotel´ in Mexico-Stad,Mexico.
Vieste hotel:
´Happy Hostel´ in Phom Phen, Cambodja.

Duurste hotel:
Azie: 1000 eilanden, Laos; 28 dollar
Amerika: Arequipa, Peru; 40 dollar

Goedkoopste hotel:
Vientiane, 4 dollar (de prijs-kwaliteit verhouding klopte trouwens aardig goed...).

Meest idyllische plek:
Littel Corn Island
Non-idylischte plek:
Ao Nang in Thailand: blanke rimpelsauriërs op zoek naar de beste wienersnitzel.

Lekkerst:
Vers bruin brood in Bangkok, Thailand.
Gehaktballetjes in zoetzure saus te Beijng, China.
En speciaal voor Stan: het toetje in Paragon Plaza te Bangkok, Thailand en de chocolademuffins van ons bakkertje in Oaxaca in Mexico.
Viest:
Sanitaire voorzieningen in China (zie de foto´s voor bewijs)
en: KORIANDER!!!!!!!!!!!

Hardst:
De bedden in Savanaketh, Laos. Daar sliepen we op een tuinkussenstoelen-bed.
Zachst:
Het zand van het strand in Sihanoukville, Cambodja.

Kleinst:
De hotelkamer in Bangkok, Thailand: een bed en een halve meter omkleedruimte.
Grootst:
Ti An Min-square in Beijng, China.

Luidst:
Chinezen op zaterdagavond in Beijng, China en het Chinees Nieuwjaar in Bangkok, Thailand.
Stilst:
Onder water tijdens onze duiken en de nacht bij een Vietnamese familie in Sapa, Vietnam.

Nuttigste bagage:
Klamboe en reiswekker (dat die nog leeft na dat vele vallen!!).
Onnuttigste bagage:
Travellerchecks
Minst functioneel in de wereld:
Muggen en koriander

Grootste voordeel:
Dat we klein zijn.we passen perfect in elk vervoersmiddel, bed, onder deurpostjes door ect.
Grootste nadeel:
Je blanke hoofd.

Duurste eten:
5 stuks snoep voor 25 euro in Cancun op de luchthaven (Mexico).
Duurste drinken:
3 coktails voor 30 dollar in Ixtapa, Mexico.
Goedkoopste eten:
De twee-gangen maaltijd plus refill van je drinken voor 0.625 eurocent in Cuzco, Peru.
Goedkoopste drinken:
Al die rondjes die wij van jullie gaan krijgen voor al dit heerlijke leesgenot.
Raarste eten:
Sprinkhanen en cavia.

Verre-wegst:
Zoetwaterdolfijnen als stipjes op 30 meter afstand in de Mekong bij Dong Kong, Laos.
Dichtste bij:
10 wilde condors rakelings over je hoofd voelen vliegen (je hoorde de wind door de vleugels gaan!).

Gevaarlijkst:
Het verkeer in Vietnam,
Het onwetende skinnydipping met de haaien op Little Corn, Nicaragua,
En bovenal: discussies houden na te lange busreizen!
Veiligst:
Geen boemboem met Thaise hoeren

Meest directe opmerking:
Prisca tegen Stan: "jij gaat nu internetten, dan ga ik ALLEEN de tour regelen!" (Vientiane, Laos).
Meest doortastende actie:
Stan die tegen bevel in, zijn backpack de bus in ramt, bij die van Pris legt, langs intimiderende officieel ogende mannen in PoiPet, Cambodja.

Engst:
Guatemalteekse politie die paspoorten controleerde in om 5:00 ´s nachts op weg naar Tikal.

Meest toeristische:
De citytour in Dalat, Vietnam.
Minst toeristische:
Een platte band met onze brommer in een dorpje op 30 km vanaf Paksé (Laos) en de stad
Lampang in Thailand.

Hardnekkigste gewoonte:
Wc-papier in de prullenbak gooien en verkopers negeren.

Grootste verassing:
Met drie stukken pizza geen zwervers kunnen vinden in Leon (Nicaragua).

Beste vooruitzicht:
Wij gaan nooit dood in een verkeersongeluk. Als dat ons lot zou zijn geweest heeft de almachtige meer dan zat kansen gehad.

Ergste noodweer:
Regen in Chiang Mai. Vanaf toen konden we met de boot over straat.

Meest bedonderd:
Een ritje met een ´Priveboot´in Bangkok, Thailand, terwijl we dachten de publieke boot te nemen.

Beste restaurant:
Mangoo Room in Hoi An, Vietnam.

Meest Nederlands:
Bitterballen in Beijng, China.

Grootste feest:
Sabaydee Phi Lao (Laos nieuwjaar in LunagPabrang te Laos).

Grootste lichamelijke zeer:
Brandwonden van de alom geprezen TEVA´s.

Foutst:
De gouden leeuwenrotonde in Shanoukville (Cambodja).

Favoriete standje:
Prisca bij het raam, Stan aan het gangpad.

Meest ondernomen activiteit:
Wachten

Ruigst:
Met een sand-buggie over zandduinen vliegen.
100 km/u zonder helm op een motor in Cambodja (of was dat het domst?).

Aller Ruigst:
Stappen met Tom in Ixtapa (Mexico) en dan de sjansdans doen!

Veelzijdigst:
"Do you want a lady of a man", zei een en dezelfde stem vanuit het donker tegen Stan toen hij ´s avonds alleen laat naar huis liep in Vientiane, Laos.

In Nederland meer:
Meer avocado’s in de Nederlandse keuken en meer buiten leven.

In Nederland minder:
Stress en te veel verplichtingen.

Dieptepunt:
De vele kinderarbeid die je tegen komt.

Hoogtepunt:
Chinese Muur, Angkor Watt, Walvishaai, Inka trail, etc etc etc etc......

Lieve Lezers (Zeker de helden die zich vandaag weer door dit epistel hebben weten door te werken).
Bedankt voor jullie belangstelling. Voor ons heeft het heel veel betekend dat jullie onze reis hebben meegevolgd en zo mee hebben kunnen genieten! We gaan jullie snel allemaal weer lastig vallen met nog meer epistels, maar dan in mondelinge versie dus zet de wijn maar vast koud!

Dikke zoenen!
Pristan.