Peru; het El Dorado

PERU
Munt: Sol (3,88 sol = 1 euro)
Bier: Cuzqueña , maar de nationale drank is Chicha (gemaakt van paarse maïs)
Verblijfsduur: een maand
Favoriete plek: Cuzco
Hoogtepunt: De 4 dagen afzien tijdens Incatrail.

VERLEDEN
De laatste loodjes van onze reis zijn aangebroken. Deze keer willen we graag ons laatste land Peru eens nader toelichten. Als het over de Peruaanse geschiedenis gaat, denkt iedereen direct aan het grote gouden rijk der Inca´s, maar daarvoor waren er ook al hoogontwikkelde beschavingen. De geschiedenis van Peru start in de kuststreek. Drie volkeren ontwikkelden zich hier tot beschavingen; in het noorden de Moche´s, in het zuiden de Nazca´s en daartussenin de Lima´s. Deze drie volkeren hebben hun sporen achtergelaten in potten, stoffen en het landschap (supergrote grondtekens van beesten op de grond).

De belangrijkste geschiedenisperiode is die van de Inca´s. (Inca slaat eigenlijk alleen op de keizer van het volk; de Sapa-Inca). Vanuit hun hoofdstad Cuzco regeerden zij over een gebied dat Ecuador, het zuiden van Colombia, Peru, Bolivia het noorden van Argentinië en de helft van Chili besloeg.
In hun begindagen waren de Inca´s helemaal niet bezig met het veroveren van andere gebieden, maar dat veranderde toen er in 1438 na Chr. een ander volk de Inca´s bedreigde. De eigenlijke keizer vluchtte, maar zijn 3e zoon Pachacutec wist de laatste veldslag te winnen en overrompelde daarna zijn vijanden. Pachacutec werd gekroond als 9e Sapa-Inca en regeerde het rijk voor 25 jaar. De beroemde puma-vorm van de hoofdstad Cuzco is van zijn hand.
Door het gehele rijk legden de Inca´s snelle verbindingswegen aan. Hierop liepen chaskies (boodschappers), onder invloed van cocaïne, in estafettevorm, binnen 3 uur en 45 minuten de 33 km van de Incatrail. Vis gevangen aan de Pacifische kust, stond binnen no time vers geserveerd op de tafel van de Sapa-Inca in Cuzco.
De religie van de Inca´s stond in het teken van de natuurverschijnselen. Ze aanbaden de drie-eenheid van zon (Inthi), maan en sterren. (Later zou dit de concuistadors erg goed uitkomen omdat deze Indiaane drie-eenheid makkelijk te vervangen was door de katholieke drieëenheid). De zon staat centraal en werd aanbeden met goud, de maan met zilver en de aarde met koper. Ook regenbogen, vulkanen, aarde (pacha mama/pachatata) en water spelen een belangrijke rol in het leven van de Incamaatschappij. Jonge mensen werden speciaal opgeleid om rond hun 12e jaar op vulkanen en bergen geofferd en begraven te worden. Dit alles om de goden gunstig te stemmen en de Inca´s voorspoed te geven.
De hoogtijdagen van het rijk hebben maar 100 jaar geduurd, toen deden de conquistadors hun intrede in de nieuwe wereld en ging het helemaal mis. De Europeanen brachten ziektes met zich mee en de 11e Sapa-Inca Capac overleed aan een van die ziektes; de pokken. Vlak voor zijn dood verdeelde hij zijn rijk nog tussen zijn 2 zonen: Athualpa kreeg het noorden en Huascar kreeg het zuiden. Deze beslissing liep uit op een burgeroorlog die door Athualpa gewonnen werd. Tijdens de laatste periode van die burgeroorlog bereikten Pizarro, zijn 180 Spaanse conquistadors, zijn paarden en kanonnen, Peru. Het Incaleger (80.000 man) en zijn keizer Athualpa waren eerst helemaal niet geïntereseerd in de Europanen. Daardoor kon Pizarro Athualpa met een list gevangen nemen. Als losgeld bood Athualpa 1 kamer met goud en 2 kamers met zilver aan. Pizarro en zijn kameraden gingen akkoord en het gevolg was dat bijna heel Cuzco gestript werd. Het mocht niet baten, Athualpa bekeerde zich en werd gewurgd i.p.v. op de brandstapel te belanden en zo kwam er in 1532 na Chr. een einde aan het prachtige Incarijk.

HEDEN
Peru is een van de grootste landen van Zuid-Amerika. En ligt met zijn kust aan de Pasifische oceaan en vlak daarnaast begint het onheilspellende besneeuwde gebergte van de Andes. In het noordoosten ligt de jungle om de kruipende Amazone heen en in het zuidoosten vinden we de droge, woestijnachtige hooglanden, met daarin het hoogst bevaarbare meer ter wereld; Lago Titikaka. Opmerkelijke zaken zijn dat de boomgrens hier veel hoger ligt dan in Europa en ook de eeuwige sneeuw is pas op 4500m te vinden.
Peru is dus qua landschap van alle markten thuis. En ook het weer is dus erg verschillend naar gelang van de hoogte en de zuiderbreedte. Peru is het eerste land waar we weer dekens op de bedden aantreffen en de winterkleren aan moeten. In Lima moeten de mensen alle kunsten uithalen om water op de landen te krijgen, terwijl je in Cuzco bibberend van de straten weg drijft wanneer de koude regen losbarst. Thuis opwarmen is er vervolgens ook niet bij. De meerderheid van de Peruvianen heeft noch verwarming, noch warme douche. Waardoor het grappige beeld van obers, winkelbedienden en bezoek met de winterjas aan ontstaat.
Vandaag de dag is Peru een combinatie van de koloniale invloeden en de indiaanse leefstijl. Zes dagen per in de week beoefenen de Peruvianen hun katholiek-getinte-Inca-goddienst en op zondag zijn ze katholiek. In de grotere steden zien we veel vrije liefde en sommige Peruvianen beginnen zelfs de homoseksualiteit enigszins te erkennen. Maar oude gewoonten zijn er lastig uit te krijgen; de man wordt nog steeds de Baron van het huis genoemd en af en toe heeft hij (illegaal) meer dan een vrouw.
Hoewel ´Baron´ duidelijk een standaard doet vermoeden zijn er zaken in de dagelijkse leven die zeker niet van adel zijn. Allereerst zijn de Peruvianen werkelijk te bescheten om een rolletje papier op de wc te hangen. Wij lopen dus continue met een rolletje op zak door het Peruviaanse land. Want op zich wel weer handig blijkt te zijn als we weer eens in onze broek schijten wanneer we de straat oversteken. Want een heer een het verkeer is de ´baron´ zeker niet. Voetgangers zijn doodgangers en hebben de rechten van een overstekende schildpad. Zij mogen betoeterd, overreden en bescholden worden tot het een lieve lust is. De politie heeft hierop besloten om het verkeer toch maar iets veiliger te maken en stelt campagnes en vele controles in om de situatie te verbeteren, de situatie van de bestuurder wil dat zeggen. In geen enkele ander land hadden ALLE chauffeurs (persoonsvoertuig, taxi en bus) de riem aan.
Politiek gezien past Peru mooi in het rijtje landen dat wij tot dusver bezochten; corruptie voert ook hier weer hoogtij. Verkiezingen geven de Peruviaan het idee dat ze invloed hebben maar volgens de gemiddelde gesprekspartner zijn ze vuil en al waren ze dat niet: de gemaakte beloften worden toch niet nagekomen. Zo beloofd elke kandidaat natuurlijk een vermindering van de werkeloosheid, maar door de verre privatisering van de Peruviaanse bedrijven kan de overheid op korte termijn maar weinig ondernemen.
De werkeloosheid in Peru is hoog. En zo´n 50% van de Peruvianen leeft onder de armoedegrens. Dit betekend echter niet dat de Peruvianen honger leiden. In Peru is de ruilhandel nog groot en levendig. Een maal in de week kunnen de Peruvianen zonder een cent op zak hun goederen met elkaar ruilen om zo toch aan de voedingsschijf te kunnen voldoen. En wie honger heeft: niet getreurd. De Peruvianen kouwen massaal op cocabladeren (waar de allerbekende cocaïne van gemaakt wordt) en die nemen met gemak de honger weg zodat er langer en harder op het land gewerkt kan worden.
De echte Peruviaanse kenmerken worden in Peru nog met trots aan de toerist gepresenteerd. De op pepervaatjes lijkende vrouwtjes lopen in honderdtallen nog rond en de vele doortastende verkopers bieden de alpaca-wollen breisels aan. Elk restaurant sleurt je vanaf een straal van 1km voor de ingang naar binnen met lonkende spijzen als ´Cavia in de oven´ en ´Alpaca a la plancha´. En de be-lama-de foto van Machu Picchu straalt je vanaf elke hoek tegemoet. Dit samen met de zongebruinde lach en de pangefloten melodie is Peru, om verliefd op te worden.