Toegelicht in gedicht
Door: Stan Shakes en Prisca Peare
Blijf op de hoogte en volg Stan en Prisca
18 Maart 2006 | Vietnam, Hanoi
Zijn twee mensen op wereldreis aan het gaan
Tien weken zijn zij nu al op pad
Door land, dorp, rijstveld en menig stad
Ergens halverwege dat land ligt er een pareltje op de kaart
Een prachtig mooi stadje waar je je ogen uit je hoofd staart
Hoi An is de naam welk dit stadje draagt
Het is vooral de mediterrane sfeer die ons zo daar behaagd
Kleine huisjes, smalle straatjes, aangeschreven als UNESCO werelderfgoed
Met woorden is het moeilijk te beschrijven wat het precies met je doet
Denk maar eens aan van die dagen dat alles gewoon klopt
Zo'n gevoel, dat het lijkt het, of het goede niet meer stopt.
Hier konden wij ook de bus naar het My Son tempelcomplex pakken
Onze gids vertelde zelfs dat de oude beschaving ‘semen’ gebruikte om de stenen aan elkaar te plakken
(semen is sperma in het Engels; onze gids bedoelde cement)
Maar wij hadden al heel veel gezien in het Cambodjaanse Angkor Wat
Dus op een gegeven moment zijn wij het zelfs wel een beetje zat
In Hoi An zijn er op maat gemaakte kleren, schoenen en tasjes in overvloed
En het is niet te geloven hoe weinig erop de bon staat als je betalen moet
Wij vonden met z'n tweeën genoeg kleren en schoenen naar onze zin
Als twee kleine rondshoppende kinderen in een snoepwinkel van Jamin
En na de duisternis was de mediterrane sfeer gebleven
Als in het donker ontelbare drijvende kaarsjes op de rivier dreven
Voeg daarbij de heerlijke maaltijd in een subliem restaurant
Mochten jullie deze kant opkomen dan kom zeker naar dit stadje in het Vietnamezenland
Maar we waren meteen uit dit gevoel getrokken
Toen we met de bus naar Hanoi waren vertrokken
15 lange uren voor de boeg en we waren als een plank zo stijf
Geen gevoel meer in iedere zenuw van je lijf
Horen wij af en toe nog het heerlijke geluid van de groene Vietnamese fluim
Die door het speciale busraam heen wordt gelanceerd in het luchtruim
Na lange suffe uren reed onze bus de hoofdstad in en alle Vietnamezen mochten gaan
Niet de buitenlanders, want de bus kwam ergens ander te staan
Op die plek waren heel veel mannetjes die als mieren om onze bus heen draaiden
En om een klant te krijgen bijna de kleren van je lijf af graaiden
In die chaos hebben wij onze slag geslagen
En onze tassen naar een leuk klein hotelletje in het oude kwartier laten dragen
Hanoi is al veel van hetzelfde wat op onze trip hebben gezien
Maar ja dat klinkt een beetje erg uit de hoogte naar jullie; mensen die nu werken voor tien
De stad heeft een grauwige aanblik, maar dat komt ook door onze eerste motregendipjes
Dus hebben we als antwoord onze week weer volgeboekt met twee mooie tripjes
Drie dagen wandelen in Sapa bij de Chinese grens
En daarna terug naar de oostkust, naar Halong Bay, is onze tweede wens
Vanavond laat met de nachttrein start onze laatste week in Vietnam tot besluit
En tot die tijd vechten wij onze onderlinge competitie op de pooltafel uit
Na onze onprettige ervaringen met helse busritten
Hebben we volgende week onze ass in een vliegtuig van Hanoi naar Laos zitten
Misschien heeft dit gedicht jullie weten inspireren
En kunnen jullie het Nederlandse leven ook door de dichterspen laten geweren
Wij zijn bijzonder benieuwd naar dat resultaat
En weet tot die tijd dat het verder uitstekend met ons gaat
Dikke kussen
Prisca en Stan
-
18 Maart 2006 - 13:22
Goedele:
Wonderschoon, wonderschoon! Misschien is er een plek voor jullie als jullie terugkomen als Dichters der Buitenland (in plaats van Vaderland). Ik zie een nieuwe carriere in het vooruitzicht!
Vanuit het land der feestende Paddy's (gisteren was het St. Patrick's Day voor de deur) wens ik jullie ontiegelijk veel plezier en avontuur! Ik wacht smachtende op nieuwe copij!
All me love, Goedele -
18 Maart 2006 - 14:03
Dorien:
wat ontzettend leuk gedaan,
ik heb het gelezen met een lach en traan.
tot zover mijn dichterlijke inspiratie,
ik kijk uit naar jullie volgende reisevaluatie! -
18 Maart 2006 - 22:54
Cobie:
"lang zal ze leven" uit zo'n verre stad,
het deed me wel wat,
stond met tranen aan de telefoon,
miste jullie gewoon...
kus -
19 Maart 2006 - 10:29
Denise:
Wat geweldig zo'n gedicht. Helaas ligt hier niet mijn kwaliteit!!! Maar wel fantastisch om te lezen.
Liefs, Denise. -
20 Maart 2006 - 10:23
Anne:
Jullie doen echt goed je best. Maar jullie weten dat mijn dicht-kwaliteit ver beneden peil ligt, dus ik doe jullie dat niet aan. Toch weer geweldig wat jullie allemaal beleven daar!!!
poen!! -
24 Maart 2006 - 23:32
Yvonne:
Vandaag pas ( vrijdag 24) kunnen lezen,wat jullie verblijdt en wat jullie vrezen.
Het netwerk lag weer op zijn kont en verstoorde daardoor ons schrijfverbond
Toch zond ik jullie een één-zinsmail maar bij de re-mail werd het me even teveel...
Verheug me weer op het zondagochtendgloren,waar voor jullie een verrassend beeld op de nieuwe logitech-cam zal worden geboren......
En daarbij klinkt "girls
girls" van componist Tom Niël uit Miss Saigon weer in m'n oren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley