De trek van de Homosapium Relexum

Goedemorgen beste natuurvrinden,
Het is nog vroeg, de dauw ligt op de bladeren en de zon heeft nog een lange weg te klimmen alvorens ze op haar hoogste stand zal plaatsnemen. In deze luwte van de ochtend maken wij kennis met de kudde vreemde wezens die deze aflevering van "natuurvrinden" centraal staan.

Vandaag gaan wij het gedrag van de Homosapium Relexum bestuderen. Speciale aandacht hebben wij voor de trek die zij deze laatste dagen voor aanvang van het regenseizoen naar het noorden ondernemen.

Wij zijn in Vientiane als we de kudde weten te lokaliseren Meteen is het de observator duidelijk dat de kudde bestaat uit vier vrouwtjes één alpha mannetje. Het mannetje is duidelijk te herkennen aan zijn draaiende bewegingen om de vrouwtjes heen, zijn lok-roep die klinkt als een harde lachende toon en zijn grijns die zijn tanden ontbloot. Op het moment dat wij de kudde naderen heeft hij de vrouwtjes bij elkaar gedreven om de trek naar het noorden te beginnen.

Kijk daar! We hebben uitermate geluk lieve natuurliefhebbers! Tegen de tijd dat de kudde in Vang Vieng arriveert, dartelt er een tweede mannetje rond onze kudde. De draaiende bewegingen van deze hormonenbulk gaan niet onopgemerkt voorbij. Deze situatie biedt ons kijkers een goede mogelijkheid om de rangorde bepaling van dichtbij te bestuderen. Al snel heeft het concurrerende mannetje door, dat ons alpha mannetje naar één bepaald vrouwtje trekt. Dat in acht genomen werpt het concurrerende mannetje zijn riekende lichaam tussen de kudde in, waardoor een afscheiding ontstaat tussen het alpha mannetje en drie overige vrouwtjes. Al snel maakt het concurrerende mannetje duidelijk zijn zaad te willen verspreiden. Wild balkend en brallend zwaait hij zijn staart in het rond om de feromonen af te scheiden in de richting van de drie vrouwtjes. Ons alpha mannetje laat de concurrent even zijn gang gaan. Als een echte leider weet het alpha mannetje namelijk al lang de consistentie van zijn kudde: een hetro-koppel en drie lesbiennes...

De nacht valt en de Homosapium Relexum trekken zich terug in een warm hol voorzien van de belangrijkste benodigdheden: Vele kussens, LAObier en 3 tv's met friends erop.

Bij het krieken van de dageraad blijkt onze kudde al verder getrokken te zijn. We hebben enige problemen ondervonden om ze weer op te sporen maar voor het middaguur horen we een harde lokroep die onze kudde kenmerkt. Op het geluid afgaand vinden wij de kudde terug. Zij zijn opgeladen op een tuk-tuk en totaal doorweekt door de waterafweer van wat lokale Homosapium Relexums omdat onze kudde zich door dezer territorium waagden.

Onze kudde schud het vocht van zich af en verplaatst zich verder richting rivier. Alwaar zij zich verder stroomafwaarts zullen verplaatsen.
Om dit te bewerkstelligen maken zij gebruik van grote opgeblazen vrachtwagenbinnenbanden. Dit is een zeer kenmerkend gedrag voor deze regio en onze kudde wil er niet voor onder doen. Interessant is wel, beste kijker, dat het concurrerende mannetje van de vorige avond voor een dag in de kudde lijkt te worden opgenomen. Onze gedragsanaliste denkt dit verschijnsel te kunnen verklaren doordat het concurrerende mannetje in het bezit is van een aqua-camera welke de trek naar het noorden tijdens het 'tuben' kan vergemakkelijken.

De tocht is een barre tocht. Vergis u niet, er groeit genoeg voedsel langs de kant van de oever in de vorm van LAObier, maar door het nuttigen van dit voedsel komt onze kudde onder invloed. De vrucht van de LAObier plant wordt verondersteld te gisten in een van de 3 magen van onze Homosapium Relexums, een andere verklaring kunnen wij niet bedenken voor de ietwat rommelige staat van onze kudde. Deze invloed komt het tempo niet echt ten goede. Om de trek toch goed af te ronden sleept het alpha-mannetje de vier vrouwtjes op hun banden achter zich aan als een moederkloek haar kuikens. Onze gedragsanaliste denkt dat dit gedrag is om een betere inprenting te bewerkstelligen.

Totaal uitgeput bereikt de kudde de stek waar de nacht weer door zal gebracht worden. De kudde heeft rust nodig, want morgen zullen er een aantal hoge heuvelruggen beklommen moeten worden om niet te laat te zijn bij het eindpunt van de trek.

Het eindpunt van de trek is Luang Pabrang. De geografische ligging van deze plek biedt een ideale drink-, rust-, en genietplaats. Er komen namelijk twee rivieren bij elkaar die een landtong vormen. Op deze landtong vindt ieder jaar rond deze tijd een verbijsterend spektakel plaats. Water zal er in overvloed gaan vloeien om het afgelopen jaar af te sluiten en het nieuwe regenseizoen aan te kondigen. Onze kudde heeft zich in een mini-bus verzameld om naar dit paradijs af te reizen. Ziet! Het concurrerende mannetje heeft het hazenpad genomen. Onze kudde kan nu ongestoord en vol nieuwe moed aan de verschrikkelijke zweettocht te beginnen.

De kudde is aangekomen in Luang Pabrang. Na vele ontberingen hebben ze de trek naar het noorden doorstaan. Aangezien er veel kuddes op de landtong zich verzameld hebben, is het een hele klus een goed en warm hol te zoeken. Alhier zal het uitermate kenmerkende fenomeen plaatsvinden waarom de Homosapium Relexum zo bekend staat in deze streek: Pi Mai Lao (Lao Nieuwjaar). De komende dagen zullen hectisch, hysterisch, meel-erig en nat gaan verlopen. De kudde zal niet weten wat hun boven hun hoofden hangt. Massale watergevechten, roet-smeerpartijen en meel-douches zullen hun ten deel vallen, maar ze zullen grijnzen op hun gezicht toveren en met volle teugen genieten.

Voor deze kudde Homosapium Relexum is de trek naar het noorden geslaagd. De paar dingen die ze nodig hebben vinden ze hier: zon, water, bier en plezier! We kunnen de kudde nu verlaten en weten dat het goed gaat. We hopen dat u er volgende week weer bij bent. Op dezelfde tijd, op hetzelfde net. Dan zal een ander dier centraal staan: Homosapium Hardwerkum.



Voor reacties over deze uitzending kunt u mailen naar: alledierentellenmee@avro.nl.
Voor de echte natuurliefhebbers is er binnenkort een begeleidende fotorapportage beschikbaar op: www.stanprisca.nl