Waarom Nieuw A'dam nooit verkocht had mogen worden

Door onze wereldreis leren wij van de wereld en haar rijke beschavingen. Deze verschillende beschavingen hebben wij uitgeplozen, opgesnoven en tot ons genomen. Week na week na week hebben jullie kunnen lezen wat het reizen zoal met ons doet. Maar het kan natuurlijk nooit zo zijn dat alleen wij degenen zijn die een leerproces doormaken. We hebben nu een volk gevonden dat ook nog eens iets van ons kan leren: onze medestudenten uit de Verenigde Staten.
Als enige twee Europeanen op de Becari-school houden we onze nationaliteit hoog zodat we niet verdrinken in de knauwlende massa om ons heen. Daarom is, in de trant van "...this one time, at band-camp", met enige regelmaat de zin te horen: "En Hollanda..." Waarna we met ons relaas van wal steken.

Tijdens de spraaklessen Spaans wordt menig heet hangijzer in een verhitte discussie besproken. Wij laten de VS-ers de ogen uit de kassen stuiteren als het gaat over onze homohuwelijken, samenlevingscontracten, rehabilitatieprogramma’s euthanasie- en abortuswetten. Daarnaast heeft het ons bloed zweet en tranen gekost om ze uit te leggen dat niet iedere Nederlander aan de drugs is en dat softdrugs alleen legaal verkoopbaar, maar niet inkoopbaar is.

Wij zijn zelfs in staat om de VS-ers iets over hun eigen land te leren. In de pauze zat Prisca na een verontwaardigd relaas van een medestudente te luisteren over dat iedereen de tekst van `The Star-Spangled Banner` zou moeten kennen. Helaas was het ook Prisca die haar erop moest wijzen dat dit lied het volkslied van haar eigen land was. Deze kennis had ze zelf nog niet!
Niet alleen verruimen wij de blik van onze medestudenten, wij werken ook aan hun vocabulaire Wij leren menigeen de vocabulaire ietwat uit te breiden. Het kan immers geen kwaad om ook wat andere talen te beheersen naast de ´oh zo grote wereldtaal´ Amerikaans. Wees dan ook niet verbaast wanneer jullie bij een volgende bezoek aan de VS met de woorden: 'Kuttekop', 'Prutser', 'Slaoij', 'Slaoijbak', 'Zjwaffelen' en natuurlijk 'Stan en Prisca zijn de leukste Nederlanders' worden aangesproken.

Maar nog liever dan de VS-sers iets aan te leren op vocabulaire gebied, leren we ze zaken AF. Het gebruik van het woord 'Awsomne' bijvoorbeeld. Bij dit allerdaagse Amerikaanse stopwoord hanteren wij de alom bekende Amerikaanse justitionele wet: `three strikes out`. Zodra een persoon dit woord drie maal weet te herhalen is deze persoon per direct `vriend-af`. We geven geen strafvermindering wanneer het woord drie maal in een zelfde zin voorkomt en er dus geen voorafgaande waarschuwing kan worden verstrekt.

Zoals een goede Nederlander betaamt staat ook het onderwerp communicatie vaardigheden hoog op onze agenda. Als oefening namen we het makkelijk bespreekbare onderwerp: je favoriete film. De opdracht was simpel. Vertel welke film jouw favoriet is en leg uit waarom. Helaas had Elisabeth uit San Francisco de vaardigheden nog niet zo onder de knie. Waardoor we de eerste 5 minuten uit `Princess Bride` nu letterlijk, zin voor zin, kunnen navertellen. Nadat we onze lachstuip en verbazing te boven waren gekomen hebben we kort samengevat hoe onze visie op deze nog nooit ge- en te-ziene film nu was.

In de opleiding die we de VS-sers bieden is er uiteraard ruimte voor eigen inbreng. Graag zien we dat onze studenten zich inzetten om andere culturen op een wat intensievere manier te ervaren. Sarah uit Los Angeles vertelde ons dat zij vrijwilligerswerk ging doen in Mexico. Samen met de missie zou haar taak zijn om vertrouwen op te bouwen bij locale bevolking zodat zij ontvankelijk zouden worden voor hulpverlening én aan hen verteld kan worden dat Jezus ook van hen houdt. Aan deze meid hebben we een heel college psychologie kunnen geven over de opbouw van vertrouwen in de 10 dagen dat zij het missiewerk gaat verrichten. Hoogtepunt van het college was het relaas over het verse opgebouwde vertrouwen en de totale destructie daarvan als je na 10 dagen alweer vertrekt.

Aan enkele medestudenten hebben wij intensieve privé bijles moeten geven. Wij hadden het genoegen om een week te mogen doorbrengen met een oma uit Oregan: Vicky. Vicky hebben we vooral kunnen bijspijkeren over de Nederlandse normen en waarden. Ze kreeg een lesje Nederlandse directheid wanneer ze voor de 30e keer onze zin afmaakte of "si, si, si, " door de uitleg van de leraar blèrde waardoor niemand de daadwerkelijke uitleg nog kon verstaan. Dit alles heeft ons zoveel moeite gekost dat we het hoofdstuk over "Mode zonder buste-hoge broeken, polkadots en bloemen" hebben laten varen.

Onze schoolgenote uit Nebraska is onze allerdankbaarste leerling. Lindsey is de heerlijk naïeve 20 jarige die onder luidkeels geroep van `fishies! fishies!` met haar camera op elk vijvertje afstormt. Nu zij de taal `Spaans` probeert te leren heeft zij een grote verbazing voor het feit dat wij Nederlands met elkaar kunnen praten. Dat had zij niet verwacht van twee Nederlanders. ("Are you speaking Dutch to eachother? That is so Aw.....") De spreekwoordelijke klapper de cursus was toch wel dat Lidsey vorige week voor het eerst in haar leven een ananas `live` heeft gezien. We denken eraan om haar mee te nemen op excursie naar de groenteafdeling van de Albert Hein. We zoeken dan wel een medicus om ons te vergezellen voor het geval haar hartje het begeeft van overdosis `vreemd` groente en fruit.