Who's the doggie?

Gelukkig nieuwjaar mensen! Vandaag typen wij naar jullie vanuit het jaar van de hond!

We zijn ZÓ BLIJ!!!!!...dat we uit "Ao -lloret- Nang" weg zijn..... Wat een toeristen-mierenhoop! Bah bah. We zullen onze indrukken eens zachtjes uit de doeken doen:
allereerst onze bungalow. We waren nog steeds in de vakantiesfeer, dus een ietwat grotere bungalow zou er voor ons geboekt staan. Nou dat klopte. De bungalow was immens groot en LEEG. 5 (grote) ruimten met wel liefs 3 meubels: een bank een bed en een ijskast!! Héél gezellig dus. Ons vluchtoord leek het stadje; het gezellige Ao Nang... Waar er voor ieder wat wils is.. Een Mac-drek, een Duitse snitzel-tent, een Deense Schnitzel tent, een Zweedse schnitzel-tent of een Amerikaanse-Italiaanse pizza-tent.

We werden gered door 'kojack-de Vito Geoff', een engelse duikinstructeur die ons de fijne kneepjes van de drijfkracht, de diepe duik en de nachtduik ging laten meemaken.... Op zich lijken de eerste twee duiken relatief veilig (zeeschildpad gezien!!!!!). Maar, lieve kijkbuiskinderen, niets is minder waar. Spanning op en tot met Stanneman: die denkt dat ie zonder zuurstof 18m duiken kan! Maar ook de nachtduik zorgde bij ondergetekenden voor erg veel zuurstofverbruik.. Man! Ik zeg t eerlijk.. We scheten drie kleuren door onze wetsuits heen! Brrrr wat eng!!!! stel je dit voor: je zit op 12meter diepte in de nacht in het water. De divemaster (knecht van deinstructeur) moet nog een nachtduik-navigatie test maken, dus de instructeur en de divemaster zwemmen van ons weg... Daar hingen Stan en Prisca als ‘Remies’ in de zee, bijgestaan door twee zaklampjes die we niet links of rechts durfden bewegen, want stel je voor dat je in je lichtbundel een haai tegenkomt! EN DAN DENKT STAN DAT DAT ROMANTISCH IS!!!! Maar meer dan een aggressieve baracuda heeft ons leven tijdens deze duik niet bedreigd.

De rest van onze tijd in Ao Nang heeft vooral uit het grote NIETS DOEN bestaan. En met wie kun je dat beter dan met Nederlandse en Spaanse vriendjes: Judith en Edu! Die vertoefden een strandje verder tussen giga-spinnen en giga-hippies in het goedbeboste Thon-sai beach. Al heeft het wel wat voeten in de aarde gekost om elkaar hier te ontmoeten. Judith had de ondergetekenden een strand te ver genavigeerd, wat resulteerde in een flinke jungle-survival tocht in zwemkleding (en een gillende prisca, oh wat hou ik van beestjes).
Julie begrijpen wel dat wij ons na dit avontuur op een Thaise massage getrakteerd hebben. WAT EEN HEL! mijn god... wisten jullie dat Stan met zijn neus zijn tenen aan kon raken? Ik niet.. Maar met een Thaise dame op je rug lukt 'm dat! Neej echt. Thaise massage is verre van ontspannend. De rek-, strek- en sla-bewegingen zorgen eerder voor spanning (we lachten ons kapot) dan ontspanning!

Na twee dagen samen hangen en kletsen en niets doen werd het alweer tijd voor afscheid (reis-negatief-punt-#1 met stip!) In een 12 uur durende achtbaan achtige busrit (en lees hier letterlijk dat we wel zeker 20 keer uit onze busstoelen gelanceerd zijn) zijn we weer terug in Bangkok. wat dan ineens bestwel een 'thuis' gevoel geeft. Gewoon omdat je weer in iets bekends komt. Al was het 5u ’s nachts en waren we dakloos... (het is goed gekomen hoor ouders).

Gister was een dag van feest. Hier in Bangkok wordt het Chinees Nieuwjaar groots gevierd. En waar kun je dat beter vieren dan in chinatown?!? Nu moeten jullie weten.. Het is hier nooit een moment stil. Op het platteland hoor je voortdurend krekels of andere rare beesten en in de stad is er een eeuwigdurend gezoem van verkeer, muziek, mensen en elektriciteitsdraden aanwezig. Maar kabaal zoals gister, bij het Chinees Nieuwjaar...., meh jong! Wat een herrie! Overal staan chinezen op trommels te rammelen en omdat de ene acrobatiekgroep weer andere muziek nodig heeft dan de andere, staat een meter verder weer een andere trommelaar zijn eigen melodie te tetteren. We zijn doof.... Maar het was de moeite waard. Door de trance van de geluiden heen krijg je een visuele input van miljoenen kleuren en vormen. Als draken verklede mensen, bruidjes en lichtlampionnetjes overal!! En dan vuurwerk! Drakengevechten! Acrobatiek!!

Leuk detail van ons Chinees nieuwjaarsfeest was dat we zomaar ergens over een hekje zijn geklommen om wat foto's te kunnen maken van wat monniken en ineens vliegen daar allemaal persfotograven ons tegemoet... (oh mogen we hier niet staan..?) ze vliegen ons voorbij gelukkig...... Maar nee! Ze draaien terug.... Aan ons voorbij komt een dikke bobo-partij in rode T-shirts (de kleur van het chinees nieuwjaar en geluk) En alweer worden we over de voet gelopen door fotograven... we voelen ons een beetje ongewenst. En dan blijkt waarom... we staan 1 meter van de burgemeester van Bangkok af! OEPS... Vandaag zullen we de kranten gaan kopen. Geheid kopt er eentje met: "Major of Bangkok and his two famous dutch guests" Als we 'm vinden scannen we ‘m in!

Deze week friemelen we nog wat rond in Bangkok. We moeten wachten tot we ons visa voor Cambodja krijgen (4 feb naar Angkor Wat). Ondertussen houden we ons bezig met het inburgeren en de dingen van het normale leven. We hebben gister de lol van het openbare vervoer ontdekt dus we cruisen heerlijk van busstation naar busstation en springen op goed geluk de al rijdende (lees: ze stoppen niet!) bussen in. Heerlijk! Dieptegesprekken met de lokale bus-josties slaan de klok hier ("YOE, CO SAN ROOOD?!").

(inside joke) Oh Gijs, we hebben hier werk voor je kerel! De wc-cultuur kan een nieuwe impuls gebruiken! Het staat hier allemaal nog in de kinderschoenen! Hier wordt JIJ miljonair door het geven van een clinic over wc-bezoek, relaxen en tijd nemen (als je reukorgaan het toelaat).

Dat was het weer voor nu. De foto's willen niet zo. Ze gaan super langzaam, dus vandaag zijn er maar een paar nieuwe... we blijven proberen dus kijk op: www.stanprisca.nl voor de laatste nieuwe.

Kussies!