Vietnamazing !

Kameraden!

Dat jullie niet allemaal hier wonen is ongelofelijk! Onvoorstelbaar! Sinds de Held Ho Chi Mihn met zijn liberatie-leger de zielen heeft gered van de duivelse corruptie van het kapitalisme is het hier de hemel op aarde. Een voor allen, allen voor een! Voedsel genoeg (ja de nieuwe generatie kinderen is aanzienlijk dikker dan de volwassen generatie) en hardwerkende kameraden!
De welvaart valt in contrast met Cambodja goed waar te nemen: Zelfs de kleinste huisjes zijn voorzien van steen of beton als vervanger van bamboe en hout. Maar wie heeft het hier nu over kleine huizen. We zijn immers allemaal even goed bedeeld hier, We krijgen allemaal precies evenveel in het handje!.......

Een omschrijving van onze kameraad-zuster:
Zij heeft een pyjama aan: zo'n flanellen pyjama-model maar dan van een dun stofje. Ze heeft een hoedje op, een maskertje voor, handschoenen tot onder de oksels opgetrokken en vleeskleurige sokken in haar teenslippers. Als een ware bezige bij is zij is altijd op de weg te vinden, zittend op een fiets of een brommer.

Een omschrijving van onze kameraad-broeder:
Hij is te vinden op zijn brommer, naast zijn brommer of sleutelend aan zijn brommer. Hij is in staat de meest acrobatische 'hang' standjes op stilstaande brommers uit te voeren. Aan zijn grote aanbod van diensten valt te onderscheiden dat de kameraad-broeder een hardwerkende man is met vele kwaliteiten. Hij is zowel motor-rijder als boer. En zijn landbouwvaardigheden zijn prijzenswaardig. Hij teelt wel liefs 4 soorten gewassen welke hij allemaal te koop aanbiedt: wiet, marihuana, hasj en opium.

Ten tijden van de avond vinden we onze kameraad broeders en zusters samen op een stilstaande brommer in het park. De stilte tussen hen accentueert de sterke vaderlandslievende onderlinge greep waarin zij zich bevinden. De waarde van de brommer 'accentueert' de schoonheid van onze kamaraad-zuster.

Ten tijden van de oorlog sprongen deze kameraden broeders en zusters (stuk voor stuk 'american-killer-hero's!!) overdag met een lach op het gezicht de loopgraven in en 's avonds stonden zij met een even grote en stralende lach de rijstvelden te bewerken om ons allemaal van voedsel te voorzien.

Tenslotte kunnen wij concluderen dat onze kameraden een gemeenschappelijk goed delen. Groene ketsers! Deze kunst bedrijven zij gedurende de hele dag. Wanneer je op straat een bronzig omhoog-rochelend geluid hoort kun je springen! Binnen enkele tellen zal er in afzienbare afstand een plakkerige groene ketser op het trottoir gedeponeerd worden. Mannen, vrouwen en zelfs ook kinderen blijken zeer bedreven ketsers te zijn! De schrijvers vermoeden dat in tijden van oorlog deze patriarchische daad een goede voorziening van brandstof kon opleveren waar het hele dorp van kon profiteren.

// lieve lezer: breekt U het hoofd niet over de echtheid van deze feiten. De schrijvers kunnen eerlijk zeggen dat ze onze bronnen letterlijk citeren. (een groot deel uit eigen observatie en gidsvertellingen, een tweede deel uit het 'american genocide museum' en een derde deel uit de introductiefilm bij de Chu Ci tunnels, het vietcong bolwerk in de oorlog.
____________________________________________

Maar nu serieus! We worden overspoeld met propaganda hier. Heerlijk. Vooral als je na het kijken van weer een 60'er-jaren filmpje naar buiten loopt met een kudde hard zuchtende en giechelende westerse toeristen.

We zijn al een week in Vietnam. En ten opzichte van Cambodja is dit echt een rijk land. Heel kort door de bocht gezegd was Thailand erg Amerikaans georiënteerd Cambodja zanderig arm en achterstallig en Vietnam ziet er weer heel anders uit; meer europees. In Saigon (=Ho Chi Mihn City) vind je grote boulevards die uitlopen op een opera gebouw of een paleis. Natuurlijk geflankeerd door beelden van onze grote held: oom Ho.

We hebben drie dagen met een gids door de Mekong-delta gebanjerd. Vooral veel in-en-in groene rijstvelden (zoooooo fel groen, ongelofelijk!!!!!!!) De vele pondjes en roeibootjes en motor bootjes brachten ons naar kleine ambachtelijke (toeristische) doorkijkjes in de mangroven en plassen en stroompjes. Heel idyllisch allemaal. De laatste dag zijn we sam-mountain opgejaagd om de oh zo mooie zonsondergang te zien boven het Vietnamese en Cambodjaanse land. (vakantieman, gezellig hè!)

Een andere dag zijn we naar Cao Dai Sect Temple in Tay Ninh en Chi Chi (VC tunnels) geweest. Hoe indrukwekkend die tempel. Dit bouwwerk is aan allerlei geloven gewijd: ze prediken er buddhisme, taoïsme confusisme (verering van voorouders), en rooms kathatolisisme, allemaal door elkaar gehusseld in een. Ze houden seances met Mozes, Jezus en Victor Hugo. En dat gaat allemaal prima samen!! Prachtig om te zien! "preach love not war!" 'T ziet er meteen ook wat knullig uit: de afbeelding van de paus naast een Chinese draak onder een boeddha met daarnaast weer een heilig oog.

Maar wat de zuid-vietnamezen ook veel bezig houdt is natuurlijk de Vietnam oorlog. Je kunt hier naar het voormalige 'Amerikaanse genocide museum', dat hernoemd is tot 'war museum' om ook Amerikaanse toeristen te kunnen trekken. Verder kun je naar de door de overheid opgezette gehandicapten werkprojecten gaan kijken, om precies dat te doen. aapjes kijken dus.

En de laatste grote trekpleister zijn de chu chi tunnels midden in het communistische bolwerk vlak naast het destijds door Amerikanen bezette Saigon. Op het feit na dat onze gids liever meer tijd aan de lunch besteedde dan aan de tijd of uitleg op de interessante plekken, was het ontzettend de moeite waard.

Sinds vandaag zijn we uit Ho Chi Mihn City vertrokken de bergen in het noorden in. We zitten nu in Dalat, op 1500 meter hoogte. De temperatuur is hier nog aangenaam (lange rok of broek en korte mouwen-weer) maar de Vietnamezen denken daar anders over. Die lopen in bontjassen en skimutsten... "de mutsen"!

Het is hier mooi! je waant je zo in de franse alpen Veel dennenbomen, hoog gelegen meren, een kabelbaan en veel frisse lucht doen voor een zomerse alpendag niet onder. We gaan dan ook lekker twee volle dagen wandelen hier o.l.v. een gids die ons achter watervallen en over smalle bruggetjes zal leiden. Het oer-Hollandse wandelinstinct zit er nog goed in! Hopelijk de conditie ook!?!

Kameraad broeders en zusters. Bij deze beëindigen wij deze briefing. Gaat voort en vertel het goede woord van ome Ho verder en deel alles. Zoals wij dit met jullie delen.

Dikke zoenen!
Kameraad Stan (Broeder Stan) en kameraad Prisca (Zuster Prisca)